Nereye Gidiyorsun

Bugün seni gördüm onca kırılmış, dağılmış zamandan sonra. Sen değişmemiştin, biraz daha sessizdin; oysa anlatacağın çok şey varken. Henüz seni çok az tanırken, beraber şarkılar söylememişken, beraber yürüyememişken denize karşı turuncu gök üyüzünü karşımıza alıp ve en önemlisi henüz daha yolun başında karşılaşmışken soruyorum sana: "Nereye gidiyorsun?".

Bugün yanındaydım hayatlarımız yıpranmış, dağılmışken onca zamana, yere ve insana. Bazen yolculuklar kısa sürer, kimi zaman da bitmek bilmez yollar ve ben yine anamdan babamdan kaçmışım gizli o yolların birinde zamanı geçirmeye çalışırken hem de senin var olduğunu bildiğim topraklara bu yolculuğundan daha uzun süreceğini tahmin edememiştim.

Sana elvada demeye gelmedim desem de, kandırdığım benliğimde bir vedaya yer olmadığını iddia edemem ki henüz daha erkenken. Henüz daha yeni tanışmışken, iki laflayıp çayımızı yudumlamamışken, geceleri bitirmemişken ve en önemlisi aynı toprağın çocukları olup da aynı topraklarda buluşamamışken soruyorum sana: "Nereye gidiyorsun?."

Dün daha yeni birine elvada demişken, yüreğimde acı gözlerim bundan daha buğuluydu itiraf ediyorum ve sesim titriyordu tek kelime edemedim yazmayı bırak... Dün daha yeni elveda etmiştim ki, ne yüreğimden çıktı acısı ne de bulunduğum dört duvardan şimdi bana gösterdin hata etmişim elveda demekle. Sen dönüşü olmayan yolda sana veda edecek cesaretimiz yokken, varlığı orada olan birine ne diye "elveda" ddiğimi inan bilmiyorum.

Sana bu gün merhaba demek için uğradım. Dedim ya yollarda geçti ömrümüz, geçecek aşkların, acıların ve zamanın uğruna. Biz ki aynı toprakların çocukları, aynı toprakların kokusu ve ıslaklığıyla besledik benliğimizi; ancak buluşamadık o topraklarda. Tesellimiz aynı toprakların çocukları - o topraklarda değil- fakat bu topraklarda buluştuk bu gün bir merhaba demek için.

Görmüşken seni sormadan edemedim: "Nereye Gidiyorsun?" Henüz daha erkendi... Diye ekleyemiyorum, boğazımda düğümleniyor...

Temmuz '09 / 1
06.07.2009 / 18.25